بگذار تا بمیرم در این شب الهی / ورنه دوباره آرم رو روی روسیاهی  

چون رو کنم به توبه، سازم نوا و ندبه / چندان که باز گردم گیرم ره تباهی  

چون رو کنم به احیاء، دل زنده گردم اما / دل مرده می‏شوم باز با غمزه گناهی  

گرچه به ماه غفران بسته است دست شیطان / بدتر بود ز ابلیس این نفس گاه گاهی  

ای کاش تا توانم بر عهد خود بمانم / شرمنده ‏ام ز مهدی وز درگهت الهی  

تا در کفت اسیرم قرآن به سر بگیرم / چون بگذرم ز قرآن اُفتم به کوره راهی  

من بندگی نکردم با خویش خدعه کردم / ترسم که عاقبت هم اُفتم به قعر چاهی  

با اینکه بد سرشتم با توست سرنوشتم / دانم که در به رویم وا می‏کنی به آهی  

ای نازنین نگارا تغییر ده قضا را / گر تو نمی ‏پسندی تقدیر کن نگاهی  

دل را تو می ‏کشانی بر عرش می ‏کشانی / بال ملک کنی پهن از مهر روسیاهی  

دل را بخر چنان حُر تا آیم از میان بُر / بی عجب و بی تکبّر از راه خیمه گاهی  

امشب به عشق حیدر ما را ببخش یکسر / جان حسین و زینب بر ما بده پناهی  

آخر به بیت زینب بیمار دارم امشب / از ما مگیر او را جان حسن الهی  

در این شب جدایی در کوی آشنایی / هستم چنان گدایی در کوی پادشاهی  

التماس دعا