همواره به یاد داشته باشیم وقتی که مشکل بزرگی داریم، نگوییم خدایا من مشکل بزرگی دارم، بگوییم، ای مشکل من خدای بزرگی دارم که در هر حال به بنده اش کمک می کنه.
***********************************************************
می رسد روزی که بی من روزها را سر کنی
می رسد روزی که مرگ عشق را باور کنی
می رسد روزی که بی من در کنار قبر من
شعرهای کهنه ام را مو به مو از بر کنی.
***********************************************************
رنجانده ام دوباره دلت را مرا ببخش!
آبی ترین کرانه دریا مرا ببخش!
می خواستم که خوب بمانم برای تو
ناخواسته بد شدم اما مرا ببخش!
رنگی ندارد این غزل کهنه پیش تو
زیباترین قصیده دنیا مرا ببخش!
تو تکیه گاه محکم اندوه من شدی
سنگ صبور این دل تنها مرا ببخش!
روشن نموده ای شب این بی ستاره را
ای مثل ماه روشن و زیبا مرا ببخش!
این است حرف آخر من ای همیشه خوب!
عذرم قبول می کنی آیا؟ مرا ببخش!
**********************************************************
در پهنه دشت رهنوردی پیداست
وندر پی آن قافله گردی پیداست
فریاد زدم دوباره دیداری هست
در چشم ستاره اشک سردی پیداست
**********************************************************
الهی!
دستم گیر که دست آویز ندارم
و عذرم بپذیر که پای گریز ندارم.
**********************************************************